ျမတ္စြာဘုရားက သိပ္စည္းကမ္းရိွပါတယ္။
တပည့္ရဟန္းေတြကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေနဖို႔ထိုင္ဖို႔ အေသးစိပ္ ဆံုးမတယ္။
သပိတ္ကို ေျပာင္စင္ေအာင္ ဘယ္လိုေဆးရမယ္၊ ၿပီးရင္ ပိုးမႊားကင္းစင္ေအာင္အေျခာက္ခံရမယ္ ၊ ေနေရာင္မွာ ဘယ္လိုေမွာက္ၿပီး အေျခာက္ခံရမယ္ ဆိုတာ တိတိက်က်သင္တယ္ ။
သကၤန္းၿပဲေနရင္ ခ်ဳပ္ဝတ္ရမယ္။ သကၤန္းအၿပဲႀကီးကို မခ်ဳပ္ပဲ မဝတ္ရတဲ့။
ပတ္ဝန္းက်င္သန္႔ဖို႔ တံျမက္စည္းလဲွတာကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူတယ္။ ကိုယ္ေနတဲ့ေနရာဟာ ရႈပ္ပြေနရင္ သန္႔ရွင္းသြားေအာင္လုပ္ခ်င္တာကို အဆင့္အန္းျမင့္တဲ့စိတ္အေနနဲ႔ က်က်နန ခ်ီးမြမ္းတယ္။ ကိုယ့္ေနရာထိုင္ခင္းမွာ အမိႈက္ေတြ ဖုန္ေတြ အနံ႔အသက္ေတြ ရိွမေနရဘူးတဲ့။
အိမ္သာတက္ရင္ေတာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ ဆံုးမထားတယ္။ အိမ္သာထဲ မဝင္ခင္ အျပင္ဘက္ သန္႔တဲ့ေနရာမွာ အေပၚရံုကိုခ်န္ထားခဲ့ပါတဲ့။ အိမ္သာထဲက အနံ႔အသက္ေတြ အဝတ္ကို ကူးၿပီးပါမလာေတာ့ဘူး။ အဝတ္မွာ အနံ႔စဲြၿပီး ပါမလာေအာင္ေပါ့။ မေတာ္လို႔ မသန္ျပန္႔တာေတြ ထိေတြ႕ေပေရလာတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္တတ္လို႔ မျဖစ္ေအာင္ အေပၚရံုကို အျပင္မွာ ခ်န္ခဲ့တဲ့။
အေပါ့အေလးစြန္႔ၿပီးတဲ့အခါ ေရဘယ္လိုသံုးရမယ္။ ခြက္ကိုဘယ္လိုကိုင္ရမယ္။ ၿပီးရင္ေမွာက္ထားခဲ့ရမယ္ ဆိုတာေတာင္ သင္တယ္။
ရပ္ထဲ႐ြာထဲ သြားတဲ့အခါ လည္ပင္းနဲ႔လက္ေကာက္ဝတ္ကို မေပၚေစရဘူးတဲ့။ သကၤန္းကို လံုေအာင္ ရံုၿပီးမွ အျပင္ထြက္ရမယ္။ သကၤန္းရံုတဲ့အခါ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ အေပၚေအာက္ အတိုအရွည္က ဘယ္လိုေနရမယ္ ဘယ္လိုရံုရမယ္ ဆိုတာ ဆံုးမေတာ္မူတယ္။
လမ္းေလ်ွာက္ရင္ ေျခေထာက္ကို ဆတ္ေတာက္ဆတ္ေတာက္ မလွမ္းရဘူး။ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြ မလွမ္းရဘူး။ ေျခလွမ္းက မေနွးလြန္းမျမန္လြန္း ေလ်ွာက္ရမယ္။
ထိုင္ရင္ အခင္းေလး ခင္းထိုင္ရမယ္။ ေျခေထာက္ကားၿပီး မထိုင္ရ။ ေျခကားယား လက္ကားယား မထိုင္ရ။ ေျခဟန္လက္ဟန္နဲ႔ စကားမေျပာရ။ စသျဖင့္ အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး အေသးစိပ္သင္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားဟာ စီးပြားရွာတဲ့ေနရာ ပညာရွာတဲ့ေနရာ တရားရွာတဲ့ေနရာ ေနရာမ်ိဳးစံုအတြက္ အဆင့္အတန္းအျမင့္ဆံုး နည္းအျဖစ္ မဂၢင္ရွစ္ပါးကိုလည္း ၫႊန္ျပခဲ့တယ္။
စိတ္လည္းစည္းကမ္းရွိဖို႔ သင္သလို ရုပ္ပိုင္းဘက္မွာလည္း စည္းကမ္းရိွဖို႔ အေသးစိပ္သင္ခဲ့ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားဟာ culture အဆင့္ အျမင့္ဆံုး ေရာက္တဲ့သူပါ။
သူဘာသင္ေပးခဲ့လဲ ေလ့လာၾကည့္ရင္ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့သူ ဆိုတာ ဘယ္လိုလူကိုေခၚတာလဲ ... စိတ္ပိုင္ေရာ ရုပ္ပိုင္းေရာ အဆင့္အတန္းအျမင္ဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ေနခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနရမလဲ သိရတာပါပဲ။
No comments:
Post a Comment