21.5.2016(လျပည္​့​ေန႔)

ကမ႓ာေပၚတြင္ မည္သည့္ဘာသာေရး
ေခါင္းေဆာင္မွ မေျပာရဲေသာစကားကုိ
ျမတ္ဗုဒၶ ရဲရဲေတာက္မိန္႔ၾကားခဲ့

ဗုဒၶဘာသာဝင္သူေတာ္စင္တုိ႔သည္
ဘုရားရွင္မိန္႔ၾကားခဲ့ေသာ ေကသမုတၱိသုတၱန္
(ကာလာမသုတ္)ကုိေကာင္းစြာသိသင့္လွေပသည္။ထုိသုတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘာသာေရးအျမင္တုိ႔ကုိ ေကာင္းစြာသိျမင္နုိင္သလုိ ့ဗုဒၶဘာသာ၏အႏွစ္သာရတုိ႔ကုိ ေကာင္းစြာသိႏုိင္၍ ျဖစ္ပါသည္။ကာလမသုတ္သည္ ကမာၻေပၚတြင္မည္သည့္
့ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မွ မေျပာရဲ
မေျပာႏုိင္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား
တစ္ပါးတည္းသာေျပာခဲ႔ေသာအယူအဆတုိ ့
့ကုိ ေဖာ္ျပရာသုတၱန္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။

ကာလာမသုတ္

ဘုရားရွင္သည္ နယ္စပ္ရြာႀကီးတစ္ရြာျဖစ္ေ သာ ေကသမုတၱိရြာႀကီးသို႔ေရာက္ရွိခဲ့စဥ္ ၎ရြာႀကီးတြင္ဘုရားရွင္အေရွ႕ဦးစြာတိတၳိ
ပုဂၢိဳလ္(၆) ဦးမွ ငါေဟာတာယံု၊ သူမ်ားေျပာတာမယံုနဲ႔ဆိုၿပီးမွားယြင္းေသာ အယူဝါဒမ်ားစြာကို ေဟာၾကားခဲ့ၿပီးျဖစ္လို႔
ရြာသားမ်ားအားလံုး အယူဝါဒနဲ႔ ပတ္သက္
ၿပီး ေတြေဝေနၾကေသာအခ်ိန္တြင္
ဘုရားရွင္မွ ေကသမုတၱိသုတ္ကို ေဟာ ေတာ္မူခဲ့သည္။ ၎သုတၱန္သည္
ယေန႔ကမ႓ာေပၚတြင္ ရွိသမ်ွေသာ အေတြး
အေခၚပညာရွင္ႀကီးမ်ားအားလံုးမွ
အထူးေလးစားဆံုးႏွင့္ ခ်ီးမြမ္းရဆံုးေသာ သုတၱန္တစ္ခု ျဖစ္ခဲၿပီး ---
(၁) The Bravest Announcement အရဲရင့္ဆံုးေသာ ေႄကြးေၾကာ္သံ
္(၂) The Freedom of Thought အေတြးအေခၚပိုင္းဆိုင္ရာ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးႏုိင္ျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ဂုဏ္ ယူေနေသာ သုတၱန္ ျဖစ္ေပသည္။ ၎သုတၱန္တြင္ အခ်က္ (၁၀)ခ်က္ကိုျပခဲ့ၿပီး၎
(၁၀)ခ်က္ကို အလြယ္တကူ လက္ခံ
ယံုၾကည္ျခင္းမျပဳဘဲ ေခတၱထားၿပီး
ေသခ်ာစီစစ္ၿပီးမွ ယံုရန္ျဖစ္သည္။
(၁) ဆင္ ့ - တစ္ဆင့္စကားေျပာလာ
ေသာစကားကို မယံုနဲ႔အံုး၊
(၂) ေကာ - ေကာလဟာလ စကားကိုလည္း မယံုနဲ႔အံုး၊
(၃) စာ - စာအုပ္ထဲကေျပာတိုင္းလည္ းမယုံနဲ႔အံုုး၊
(၄) စဥ္- အစဥ္အလာ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ စကားကိုလည္းမယံုနဲ႔အံုး၊
(၅) ကူး- ဟိုနည္းဒီနည္း နည္းကူးခ်ၿပီးလည္း မယံုနဲ႔အံုး၊
(၆) ေတြး -အေတြးေကာင္းတိုင္း မွန္တယ္ဆိုၿပီးလည္း မယံုနဲ႔အံုး၊
(၇) ဆင္ -ယုတၱိမ်ားနဲ႔ ဆင္ေျခေပးတိုင္းလည္း မယံုနဲ႔အံုး၊
(၈) ငါ့ -ငါ့အယူဝါဒသာ မွန္တယ္ဆိုၿပီးလည္း မယံုနဲ႔အံုး၊
(၉) ေလး - ေလးစားၾကည္ညိဳထိုက္
ေသာသူ ေျပာတိုင္းလည္း မယံုနဲ႔အံုး၊
(၁၀) ရာ -ငါ့ဆရာေျပာတိုင္းလည္း
အားလံုးမွန္ၿပီလို႔ မယုံနဲ႔အံုး။
မည္သည္ ့အယူဝါဒျဖစ္ေစ ကိုယ္တိုင္ သာလ်ွင္ သိေအာင္လုပ္ၾက ကိုယ္တိုင္ လက္ေတြ႔ လုပ္ၾကည့္လွ်င္ မွား / မွန္ ၊ဆိုး /ေကာင္းကို ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ၿပီးမွ လက္ခံ ယံုၾကည္က်င့္သံုးၾကရန္ ျဖစ္ေပသည္။

(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသရဲ႕
"အနာဂတ္ သာသနာေရ း "စာအုပ္မွာ
ဆရာေတာ္ ျပန္ဆိုထားတဲ့အတိုင္း ကူး
ယူထားတာပါ။)

The Sutta starts off by describing how the Buddha passes through the
village of Kesaputta and is greeted by its inhabitants, the Kalamas of
the title. They ask for his advice: they say that many wandering holy
men and ascetics pass through, expounding their teachings and
criticizing that of others. So whose teachings should they follow? He
delivers in response a sermon that serves as an entry point to the
Buddhadhamma for those unconvinced by mere spectacular revelation

The Buddha proceeds to list the criteria by which any sensible person
can decide which teachings to accept as true. Do not believe religious
teachings, he tells the Kalamas, just because they are claimed to be
true, or even through the application of various methods or
techniques. Direct knowledge grounded in one's own experience can be
called upon. He advises that the words of the wise should be heeded
and taken into account. Not, in other words, passive acceptance but,
rather, constant questioning and personal testing to identify those
truths which you are able to demonstrate to yourself actually reduce
your own stress or misery:

* Do not go upon what has been acquired by repeated hearing, * nor
upon tradition, * nor upon rumor, * nor upon what is in a scripture, *
nor upon surmise, * nor upon an axiom, * nor upon specious reasoning,
* nor upon a bias towards a notion that has been pondered over, * nor
upon another's seeming ability, * nor upon the consideration, "The
monk is our teacher."

Thus, the Buddha provides ten specific sources which should not be
used to accept a specific teaching as true, without further
verification:

1. Oral history 2. Traditional 3. News sources 4. Scriptures or other
official texts 5. Suppositional reasoning 6. Philosophical reasoning
7. Common sense 8. One's own opinions 9. Authorities or experts 10.
One's own teacher

Instead, he says, only when one personally knows that a certain
teaching is skillful, blameless, praiseworthy, and conducive to
happiness, and that it is praised by the wise, should one then accept
it as true and practice it. Thus, neither was this teaching intended
as an endorsement of radical skepticism:

On the basis of a single passage, quoted out of context, the Buddha
has been made out to be a pragmatic empiricist who dismisses all
doctrine and faith, and whose Dhamma is simply a freethinker's kit to
truth which invites each one to accept and reject whatever he likes.

၅- ေကသမုတၱိသုတ္

၆၆။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ၾကားနာခဲ့ ရပါ သည္။ အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္
မ်ားစြာေသာ ရဟန္း သံဃာတို႔ႏွင့္အတူ ေကာသလတိုင္းတို႔၌ ေဒသစာရီ ၾကြခ်ီ ေတာ္မူလတ္ေသာ္ ကာလာမမင္းတို႔၏ ေကသမုတၱမည္ေသာနိဂံုးသို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏။

ေကသမုတၱနိဂုံးသား ကာလာမမင္းတို႔သည္ ဤသို႔ၾကားသိၾကကုန္၏။

"အခ်င္းတို႔ သာကီဝင္မင္းမ်ဳိးမွ ရဟန္းျပဳ သည့္ သာကီဝင္မင္းသား
ရဟန္းေဂါတမသည္ ေကသမုတၱနိဂုံးသို႔
ေရာက္လာေတာ္မူ၏။ ထိုအရွင္
ေဂါတမ၏ ေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေစာ
သတင္းသည္ ဤသို႔ပ်ံ႕ႏွံ႔၍ထြက္၏။ ထို
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပူေဇာ္အထူးကို
ခံေတာ္မူထိုက္ေသာအေၾကာင္း
ေၾကာင့္လည္း အရဟံ မည္ေတာ္မူ၏။
ထိုသို႔သေဘာရွိေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္
တို႔အား ဖူးေျမာ္ရျခင္းသည္ ေကာင္းသည္ သာတည္း"ဟု (ၾကားသိၾကကုန္၏)။

ထို႔ေနာက္ ေကသမုတၱနိဂုံးသား ကာလာမမင္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအထံ
သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကကုန္ၿပီးလွ်င္ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရိွခိုး၍
တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၾကကုန္၏။ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္
အတူဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ (ႏႈတ္ဆက္ )
ေျပာဆိုကုန္၏။ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြ ယ္ စကားကို ေျပာဆိုၿပီးဆံုးေစၿပီး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနကုန္၏။ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွိရာ အရပ္သို႔ လက္အုပ္ခ်ီကုန္လ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနကုန္၏။ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ အမည္အႏြ ယ္ကို ေျပာၾကားလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရ
ာ၌ ထိုင္ေနကုန္၏။ အခ်ဳိ႕တို႔သည္
တိတ္ဆိတ္စြာ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌
ထိုင္ေနကုန္၏။

တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၾကေသာ ေကသမုတၱနိဂုံးသား ထိုကာလာမမင္းမ်ဳိး
တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား "အရွင္ဘုရား အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ ေကသမုတၱနိဂုံးသို႔ ေရာက္လာပါကုန္၏။
ထိုသမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ မိမိ အယူဝါဒကိုသာလွ်င္ ျပပါကုန္၏၊
ထြန္းပေစပါကုန္၏။
သူတစ္ပါးအယူဝါဒကိုမူကား ထိပါးပါကုန္၏၊ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳပါကုန္၏၊႐ႈတ္ခ်ပါကုန္၏၊ ေခ်ဖ်က္ပါကုန္၏၊အရွင္ဘုရား တျခားေသာ
သမဏျဗာဟၼဏအခ်ဳိ႕တို႔သည္လည္း ေကသမုတၱနိဂုံးသို႔ ေရာက္လာပါကုန္၏၊
ထိုသမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္လည္း မိမိ အယူဝါဒကိုသာလွ်င္ ျပပါကုန္၏၊
ထြန္းပေစကုန္ပါ၏၊ သူတစ္ပါး အယူဝါဒကိုမူကား ထိပါးပါကုန္၏၊
မထီမဲ့ျမင္ ျပဳပါကုန္၏၊႐ႈတ္ခ်ပါကုန္၏၊ ေခ်ဖ်က္ပါကုန္၏၊အရွင္ဘုရ ား
ဤသမဏျဗာဟၼဏတို႔တြင္ အဘယ္ သမဏျဗာဟၼဏသည္ မွန္ေသာ စကားကို ဆိုပါသနည္း၊အဘယ္သမဏျဗာဟၼဏသည္ မမွန္ေသာ စကားကိုဆိုပါသနည္းဟု အကြၽႏု္ပ္တို႔အား ယုံမွားျခင္းေတြးေတာျခင္း ျဖစ္ခဲ့ပါ၏" ( ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏)။

ကာလာမမင္းတို႔. . သင္တို႔အား ယုံမွားျခင္းငွါ သင့္ေပ၏၊ ေတြးေတာျခင္းငွါ သင့္ေပ၏၊ သင္တို႔အား ယုံမွားျခင္းငွါ သင့္
ေသာ အရာ၌ယုံမွားျခင္း ျဖစ္၏။

ကာလာမမင္းတို႔ သင္တို႔သည္ ေျပာသံ ၾကားကာမွ်ျဖင့္ ( ဟုတ္ၿပီမွန္ၿပီဟု အတည္ ) မယူကုန္လင့္ဦး၊ အစဥ္အဆက္ စကားမွ် ျဖင့္လည္း ( ဟုတ္ၿပီမွန္ၿပီဟု အတည္ ) မယူကုန္လင့္ဦး၊ ဤသို႔ျဖစ္ဖူးသတတ္
ဟူေသာ စကားမွ်ျဖင့္လည္း (ဟုတ္ၿပီမွန္ၿပီ ဟု အတည္ )မယူကုန္လင့္ဦး။ ပိဋကတ္ (မိမိတို႔ေရွးေဟာင္းက်မ္းဂန္ ) စာေပႏွင့္ ညီၫြတ္ေပသည္ဟူ၍လည္း ( ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္ )မယူကုန္လင့္ဦး ၊ ၾကံဆေတြးေတာ၍ ယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း
(ဟုတ္ၿပီမွန္ၿပီဟု အတည္ ) မယူကုန္လင့္ ဦး၊ နည္းမွီယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း(ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီ ဟု အတည္ )မယူကုန္လင့္ဦး ၊ အျခင္းအရာကို ၾကံစည္ေသာအားျဖင့္လည္း
(ဟုတ္ၿပီမွန္ၿပီဟု အတည္ ) မယူကုန္လင့္
ဦး၊(ငါတို႔) ၾကံစည္ႏွစ္သက္၍ ယူထားေသာ အယူႏွင့္ တူညီေပသည္ဟူ၍လည္း (ဟုတ္ၿပီ မွန္ၿပီဟု အတည္) မယူကုန္လင့္ ဦး ၊ ငါတို႔ေလးစားေသာရဟန္း၏ စကား
ဟူ၍လည္း(ဟုတ္ၿပီမွန္ၿပီဟု အတည္) မယူကုန္လင့္ဦး၊

ကာလာမမင္းတို႔ ဤတရားတို႔ကား
အကုသိုလ္တရားတို႔တည္း၊ ဤတရား
တို႔ကားအျပစ္ရွိေသာ တရားတို႔တည္း၊ ဤတရားတို႔ကား ပညာရွိတို႔ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႔တည္း။ ဤတရားတို႔ကို ျပည့္စံု
ေစအပ္ ေဆာက္တည္အပ္ကုန္သည္ရိွ
ေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ
ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏ဟု သင္တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ပင္ သိေသာအခါ၌မူ
ပယ္စြန္႔ကုန္ရာ၏။

ကာလာမမင္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း။ တပ္မက္ျခင္း`ေလာဘ´သည္ သတၱဝါ၏ အတြင္း`အဇၩတၱ ´သႏၲာန္၌ျဖစ္ေသာ္ အစီး အပြားရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္
အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သေလာဟု
(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ပါသည္ အရွင္
ဘုရား"

ကာလာမမင္းတို႔ တပ္မက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ သည္ တပ္မက္ေသာ `ေလာဘ´ ႏွိပ္စက္
အပ္ သိမ္းယူအပ္ေသာ စိတ္ရိွသည္ ျဖစ္၍ သူ႔ အသက္ကိုလည္း သတ္၏၊
မေပးသည္ကိုလည္း ခိုးယူ၏၊ သူ႔မယားကိုလည္း သြားလာ၏၊မဟုတ္
မမွန္ေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆို၏၊ သူတစ္ပါးကိုလည္း ထိုအတိုင္း
ျပဳရန္ ေဆာက္တည္ေစ၏၊ ယင္းသူတစ္ပါး အသက္သတ္ျခင္းစသည္သည္ ထိုသူအား ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး အစီး
အပြားမဲ့ျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ အရွင္ဘုရား "

ကာလာမမင္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း။
အမ်က္ထြက္ျခင္း `ေဒါသ´သည္ သတၱဝါ၏ အတြင္း`အဇၩတၱ´ သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေသာ္
္အစီးအပြား ရိွျခင္းငွါ ျဖစ္သေလာ၊
သို႔မဟုတ္ အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သေလာ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္ပါသည္ အရွင္
ဘုရား"

ကာလာမမင္းတို႔ အမ်က္ထြက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ သည္ အမ်က္ထြက္ျခင္း`ေဒါသ´
ႏွိပ္စက္အပ္သိမ္းယူအပ္ေသ ာ စိတ္ရိွသည္ ျဖစ္၍ သူ႔အသက္ကိုလည္း သတ္၏၊မေပး သည္ကိုလည္း ခိုးယူ၏၊ သူ႔မယားကိုလည္း သြားလာ၏၊
မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆို ု၏၊ သူတစ္ပါးကိုလည္း ထိုအတိုင္းျပဳရန္ ေဆာက္တည္ေစ၏၊ ယင္းသူတစ္ပါး အသက္သတ္ျခင္း သတ္ေစျခင္း
စသည္တို႔သည္ ထိုသူအား ၾကာျမင့္စြာ
ေသာ ကာလပတ္လံုး အစီးအပြား
မဲ့ျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ ေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ အရွင္ဘုရား "

ကာလာမမင္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း၊ ေတြေဝျခင္း
`ေမာဟ ´သည္ သတၱဝါ၏ အတြင္း `အဇၩတၱ´ သႏၲာန္၌ျဖစ္ေသာ္ အစီးအပြား
ရွိျခင္းငွါ ျဖစ္သေလာ။ပ။ ဆင္းရဲျခင္းငွါ
ျဖစ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ အရွင္ဘုရား "

ကာလာမမင္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း၊ ဤတရားတို႔သည္
ကုသိုလ္တရားတို႔ေလာ၊ သို႔မဟုတ္
အကုသိုလ္ တရားတို႔ေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"အကုသိုလ္တရားတို႔ ျဖစ္ပါသည္
အရွင္ဘုရား"

အျပစ္ရိွေသာ တရားတို႔ေလာ ၊ သို႔မဟုတ္ အျပစ္မရိွေသာ တရားတို႔ေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"အျပစ္ရိွေသာ တရားတို႔ျဖစ္ပါသည္
အရွင္ဘုရား"

ပညာရိွတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႔ေလာ ၊ သို႔မဟုတ္ ပညာရိွတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ
တရားတို႔ေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"ပညာရိွတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႔ ျဖစ္ပါသည္အရွင္ဘုရား "

(ဤတရားတို႔ကို) ျပည့္စံုေစအပ္ ေဆာက္တည္အပ္ကုန္ေသာ္ အစီးအပြားမဲ့
ျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္သေလာ၊
( သို႔မဟုတ္) မျဖစ္ကုန္သေလာ။
ဤေနရာ၌ (သင္တို႔စိတ္)အဘယ္သို႔
ရွိသနည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"အရွင္ဘုရား ( ဤတရားတို႔ကို) ျပည့္စံု ေစအပ္ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္အပ္ကုန္ ေသာ္ အစီးအပြါးမဲ့ျခင္းငွါ ဆင္းရျဲခင္းငွါ
ျဖစ္ကုန္ပါ၏၊ ဤေနရာ၌ တပည့္ေတာ္
တို႔၏(စိတ္) ဤသို႔ ရွိပါသည္
အရွင္ဘုရား " ဟု (ေလွ်ာက္ကုန္၏)။

ကာလာမမင္းတို႔ သင္တို႔သည္
ေျပာသံၾကားကာမွ်ျဖင့္(ဟုတ္ၿပီ
မွန္ၿပီဟု အတည္) မယူကုန္လင့္ဦး၊
အစဥ္အဆက္ စကားမွ်ျဖင့္လည္း
မယူကုန္လင့္ဦး၊ ဤသို႔ ျဖစ္ဖူးသတတ္
ဟူေသာ စကားမွ်ျဖင့္လည္း
မယူကုန္လင့္ဦး။ ပိဋကတ္ (မိမိတို႔
ေရွးေဟာင္းက်မ္းဂန္ )
စာေပႏွင့္ ညီၫြတ္ေပသည္ ဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ၾကံဆေတြးေတာ၍
ယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊
နည္းမွီယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ အျခင္းအရာကို ၾကံစည္ေသာအားျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ (ငါတို႔) ၾကံစည္ႏွစ္သက္၍ယူထားေသာ
အယူႏွင့္တူညီေပသည္ဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ မွတ္ယူထိုက္ေသာ
သေဘာမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ၊ငါတို႔ ေလးစားေသာ ရဟန္း၏ စကားဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊
ကာလာမမင္းတို႔ `ဤတရ ားတို႔ကား
အကုသိုလ္တရားတို႔တည္း၊ ဤတရားတို႔ကား အျပစ္ရိွေသာ တရားတို႔  တည္း၊ ဤတရားတို႔ကားပညာရွိတို႔ကဲ့ရဲ႕
အပ္ေသာ တရားတို႔တည္း။ ဤတရားကို ျပည့္စံုေစအပ္ ေဆာက္တည္အပ္ကုန္သည္ ရိွေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏ဟု သင္တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္
တိုင္ပင္ သိေသာ အခါ၌မူ ပယ္စြန္႔ကုန္ရာ၏
ဟု ငါမိန္႔ဆို႔ခဲ့ေသာ စကားသည္ကား ဤသည္ကိုစဲြဲ၍ မိန္႔ဆိုေသာစကား ျဖစ္၏။

ကာလာမမင္းတို႔ သင္တို႔သည္ ေျပာသံၾကားကာမွ်ျဖင္ ့ (
ဟုတ္ၿပီမွန္ၿပီဟု အတည္) မယူကုန္လင့္ဦး ၊အစဥ္အဆက္ စကားမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ ဤသို႔ျဖစ္ဖူးသတတ္ ဟူ
ေသာ စကားမွ်ျဖင္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး။ ပိဋကတ္ (မိမိတို႔ေရွးေဟာင္းက်မ္းဂန္)
စာေပႏွင့္ညီၫြတ္ေပသည္ ဟူ၍လည္း
မယူကုန္လင့္ဦး၊ၾကံဆေတြးေတာ၍
ယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊
နည္းမွီယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး ၊အျခင္းအရာကို ၾကံစည္ေသာအားျဖင့္လည္ း မယူကုန္လင့္ဦး၊ (ငါတို႔) ၾကံစည္
ႏွစ္သက္၍ ယူထားေသ ာ အယူႏွင့္ တူညီ ေပသည္ဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊
မွတ္ယူထိုက္ေသာ
သေဘာမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊
ငါတို႔ ေလးစားရေသာ ရဟန္း၏ စကား ဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊
ကာလာမမင္းတို႔ `ဤတရားတို႔ကား
ကုသိုလ္တရားတို႔တည္း၊ ဤတရားတို႔ကား အျပစ္မရွိေသာတရားတို႔တည္း၊ ဤတရား တို႔ကားပညာရိွတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ
တရားတို႔တည္း။ ဤတရားတို႔ကို ျပည့္စံု ေစအပ္ ေဆာက္တည္အပ္ကုန္သည္ရွိ
ေသာ္ အစီးအပြားရိွျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏´ဟု သင္တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္
တိုင္ပင္လွ်င္ သိေသာအခါ၌မူ ျပည့္စံု
ေစ၍ ေနကုန္ရာ၏။

ကာလာမမင္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း ၊မတပ္မက္
ျခင္း `အေလာဘ´သည္ သတၱဝါ၏ အတြင္း `အဇၩတၱ´သႏၲာန္၌ျဖစ္ေသာ္ အစီးအပြား
ရိွျခင္းငွါျဖစ္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အစီးအပြား မဲ့ျခင္းငွါ ျဖစ္သေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"အစီးအပြားရွိျခင္းငွါျဖစ္ပါသည္ အရွင္
ဘုရား"

ကာလာမမင္းတို႔. . မတပ္မက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ သည္တပ္မက္ျခင္း `ေလာဘ´
မႏွိပ္စက္အပ္မသိမ္းယူအပ္ေသာစိတ္ရိွ သည္ျဖစ္၍သူ႔အသက္ကိုလည္း
မသတ္ ၊ မေပးသည္ကိုလည္းမယူ၊ သူ႔မယားကိုလည္း မသြားလာ၊ မဟုတ္
မမွန္ေသာ စကားကိုလည္း မေျပာဆို၊ သူတစ္ပါးကိုလည္း ထိုအတိုင္း
(သူတစ္ပါးအသက္ သတ္မႈစသည္) ျပဳရန္ မေဆာက္တည္ေစ၊ ယင္းသူတစ္ပါး
အသက္မသတ္ျခင္းစသည္တို႔သည္ ထို သူအား ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး
အစီးအပြါး ရိွျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္ သည္ မဟုတ္ေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္အရွင္ဘုရား "

ကာလာမမင္းတို႔.. . ထိုအရာကို အဘယ္ သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း၊
အမ်က္မထြက္ျခင္း `အေဒါသ´သည္ သတၱဝါ၏ အတြင္း `အဇၩတၱ´သႏၲာန္၌
ျဖစ္ေသာ္ မေတြေဝျခင္း`အေမာဟ´ သည္ သတၱဝါ၏အတြင္း`အဇၩတၱ´သႏၲာန္၌ျဖစ္
ေသာ္ အစီးအပြါးရိွျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ႏိုင္သည္မဟုတ္ေလာဟု(မိန္႔ေတာ္မူ၏)၊

"ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္အရွင္ဘုရား "

ကာလာမမင္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ကုန္သနည္း၊ ဤတရားတို႔သည္
ကုသိုလ္တရားတို႔ေလာ၊ သို႔မဟုတ္
အကုသိုလ္တရားတို႔ေလာဟု
(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"ကုသိုလ္တရားတို႔ ျဖစ္ပါသည္ အရွင္ဘုရား "

အျပစ္ရိွေသာ တရားတို႔ေလာ ၊ သို႔မဟုတ္ အျပစ္မရိွေသာ တရားတို႔ေလာဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

"အျပစ္မရွိေသာ တရားတို႔ျဖစ္ပါသည္
အရွင္ဘုရား"

ပညာရိွတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႔ေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ
တရားတို႔ေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ တရားတို႔ ျဖစ္ပါသည္အရွင္ဘုရား "

(ဤတရားတို႔ကို) ျပည့္စံုေစအပ္ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္အပ္ကုန္ေသာ္
အစီးအပြါး ရိွျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္ သေလာ ၊ သို႔မဟုတ္ မျဖစ္ကုန္သေလာ ၊ ဤေနရာ၌ (သင္တို႔စိတ္)အဘယ္သို႔
ရွိသနည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"အရွင္ဘုရား . . . ( ဤတရားတို႔ကို)
ျပည့္စံုေစအပ္ ေကာင္းစြာ
ေဆာက္တည္အပ္ကုန္ေသာ္ အစီးအပြါး
ရိွျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ပါကုန္၏၊ ဤေနရာ၌ တပည့္ေတာ္တို႔၏(စိတ္)
ဤသို႔ ရွိပါသည္ အရွင္ဘုရား" ဟု
(ေလွ်ာက္ကုန္၏)။

ကာလာမမင္းတို႔.. . သင္တို႔သည္ ေျပာသံ ံၾကားကာမွ်ျဖင္ ့ (ဟုတ္ၿပီ
မွန္ၿပီဟု အတည္) မယူကုန္လင့္ဦး၊
အစဥ္အဆက္ စကားမွ်ျဖင့္လည္းမယူ
ကုန္လင့္ဦး၊ ဤသို႔ ျဖစ္ဖူးသတတ္ဟူေသာ စကားမွ်ျဖင့္လည္း
မယူကုန္လင့္ဦး၊ ပိဋကတ္ (မိမိတို႔
ေရွးေဟာင္းက်မ္းဂန္)
စာေပႏွင့္ ညီၫြတ္ေပသည္ဟူ၍လည္း
မယူကုန္လင့္ဦး၊ ၾကံဆေတြးေတာ၍
ယူျခင္းမွ်လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ နည္းမွီး
ယူျခင္းမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊
အျခင္းအရာကို ၾကံစည္ေသာ
အားျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ (ငါတို႔) ၾကံစည္ႏွစ္သက္၍ ယူထားေသာ
အယူႏွင့္ တူညီေပသည္ ဟူ၍လည္း
မယူကုန္လင့္ဦး၊ မွတ္ယူထိုက္ေသာ
သေဘာမွ်ျဖင့္လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊
ငါတို႔ေလးစားေသာ ရဟန္း၏
စကားဟူ၍လည္း မယူကုန္လင့္ဦး၊ ကာလာမမင္းတို႔ `ဤတရားတို႔ကား
ကုသိုလ္တရားတို႔တည္း။ ဤတရားတို႔ကား အျပစ္မရိွေသာ တရားတို႔တည္း၊
ဤတရားတို႔ကား ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ ေသာ တရားတို႔တည္း၊
ဤတရားတို႔ကို ျပည့္စံုေစအပ္ ေဆာက္တည္အပ္ကုန္ေသာ္ အစီးအပြား
ရိွျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏ဟု သင္တို႔သည္
မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ပင္ သိေသာ အခါ၌မူ
ျပည့္စံုေစ၍ေနကုန္ရာ၏ဟု
ငါမိန္႔ဆိုခဲ့ေသာ စကားသည္ကား ဤသည္ကိုစြဲ၍ မိန္႔ဆိုအပ္ေသာ စကား
ျဖစ္၏။

ကာလာမမင္းတို႔ အရိယာတပည့္သည္ ဤသို႔မက္ေမာျခင္ း`အဘိဇၩာ´မွကင္း
သည္ ပ်က္စီးေစလိုျခင္း`ဗ်ာပါဒ´မွ ကင္း သည္ ေတြေဝျခင္းမရိွသည္
ဆင္ျခင္တံုတရားရိွသည္ သတိႏွင့္ျပည့္စံု သည္ ျဖစ္၍ ေမတၱာႏွင့္
ယွဥ္ေသာစိတ္ျဖင့္ တစ္ခုေသာ
အရပ္မ်က္ႏွာကို ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏။
ထို႔အတူ ႏွစ္ခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို။
သံုးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို၊
ေလးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို
ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ေန၏။ ဤနည္းျဖင့္ အထက္ ေအာက္ဖီလာ အလံုးစံုေသာ
အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ သတၱဝါအားလံုးကို
မိမိႏွင့္ အတူျပဳ၍ သတၱဝါအားလံုးပါဝင္
ေသာ သတၱေလာကကို ျပန္႔ေျပာ
ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ အတိုင္းအရွည္မရွိ
ေသာ ရန္မရိွေသာ ေၾကာင့္ၾကျခင္းမရိွ
ေသာ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ပ်ံ႕ႏံွ႔
ေစ၍ ေန၏။ သနားျခင္း`က႐ုဏာ´ ႏွင့္
ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္။ပ။ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း`မုဒိတာ´ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ၊လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း
`ဥေပကၡာ´ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင္ ့ တစ္ခု
ေသာ အရပ္မ်က္ႏွာကို
ပ် ံ႔ႏံွ႔ေစ၍ ေန၏။ ထို႔အတူ ႏွစ္ခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို။ သံုးခုေျမာက္ အရပ္
မ်က္ႏွာကို။ ေလးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာ
ကို ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ေန၏။ ဤနည္းျဖင္ ့ အထက္ ေအာက္ဖီလာအလံုးစံုေသာ အရပ္
မ်က္ႏွာတို႔၌ သတၱဝါအားလံုးကို မိမိႏွင့္ အတူ ျပဳ၍ သတၱဝါအားလံုး ပါဝင္ေသာ
သတၱေလာကကို ျပန္႔ေျပာေသာ ျမင့္ျမတ္
ေသာ အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ ရန္မရိွေသာ ေၾကာင့္ၾကျခင္းမရိွေသာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း
`ဥေပကၡာ´ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင္ ့
ပ်ံ႕ႏံွ႔ေစ၍ေန၏။

ကာလာမမင္းတို႔.. . ဤသို႔ ရန္ကင္းေသာ စိတ္ ေၾကာင့္ၾကကင္းေသာစိတ္
မညစ္ညဴးေသာစိတ္ စင္ၾကယ္ေသာ စိတ္ရွိ ေသာ အရိယာတပည့္အား
ယခုဘဝ၌ပင္ ေထာက္တည္ရာ ေလးမ်ဳိး
တိုကို ရအပ္ကုန္၏။ တမလြန္ေလာကသည္
အကယ္၍ရိွအံ့၊ ေကာင္းစြာ ျပဳအပ္ မေကာင္းသျဖင့္ ျပဳအပ္ကုန္ေသာ
ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံတို႔၏
အက်ိဳးဆက္ အက်ိဳးရင္းသည္ အကယ္၍
ရွိအံ့၊ထိုသို႔ ရိွခဲ့ေသာ္ ငါသည္ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌
ေကာင္းေသာ လားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္ သို႔ေရာက္ရလိမ့္မည္ ဟူေသာ ေထာက္တည္ရာကို ရေလ၏၊ ဤသည္ကား ထိုအရိယာတပည့္အား ရအပ္ေသာ ပဌမ ေထာက္တည္ရာေပတည္း။

တမလြန္ ေလာကသည္ အကယ္၍ မရွိအံ့ ၊ ေကာင္းစြာ ျပဳအပ္ေသာ မေကာင္းသျဖင့္ ျပဳအပ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ ုတို႔၏ အက်ိဳးဆက္ အက်ိဳးရင္းသည္ အကယ္၍ မရိွအံ့၊ထိုသို႔ မရိွခဲ့ေသာ္
ငါသည္ မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ပင္ ရန္မရိွေသာ ေၾကာင့္ၾကမရိွေသ ာ ဆင္းရဲမရွိေသာ
ခ်မ္းသာျခင္းရွိေသာ မိမိကိုယ္ကို ေဆာင္ရ
ေပ၏ဟူေသာ ေထာက္တည္ရာကို
ရေလ၏။ ဤသည္ကား ထိုအရိယာ
တပည့္အား ရအပ္ေသာ ဒုတိယ ေထာက္တည္ရာေပတည္း။

မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့လွ်င္ ျပဳသည္မည္အံ့ ၊
ငါသည္တစ္စံုတစ္ခုေသာ
မေကာင္းမႈကို အားမထုတ္ခဲ့ ၊ (မေကာင္း
မႈ)မျပဳေသာ ငါ့အားအကုသိုလ္ကံသည္ အဘယ္မွာ ဆင္းရဲကို ေတြ႔ထိႏိုင္ေစအံ့နည္း
ဟူေသာ ေထာက္တည္ရာကို ရေလ၏။ ဤသည္ကား ထိုအရိယာတပည့္အား ရအပ္ ေသာ တတိယေထာက္တည္ရာေပတည္း။

မေကာင္းမႈကို ျပဳေသာ္လည္း ျပဳသည္ မမည္အံ့၊ထိုသို႔ျပဳသည္မမည္ေသာ္ ငါသည္ (မေကာင္းမႈကို မျပဳျခင္း ၊ ျပဳသည္မမည္ ျခင္းဟူေသာ) ႏွစ္ပါးစံုျဖင့္သာလွ်င္ စင္ၾကယ္ေသာ မိမိကိုယ္ကို ႐ႈျမင္
ရေပ၏ဟူေသာ ေထာက္တည္ရာကို
ရေလ၏၊ ဤသည္ကား ထိုအရိယာ
တပည့္အားရအပ္ေသာ စတုတၳ
ေထာက္တည္ရာေပတည္း။

ကာလာမမင္းတို႔ ဤသို႔ရန္ကင္း
ေသာစိတ္ ေၾကာင့္ၾကကင္းေသာ စိတ္ မညစ္ညဴးေသာစိတ္ စင္ၾကယ္
ေသာစိတ္ရွိေသာ ထိုအရိယာ တပည့္အား ယခုဘဝ၌ပင္ ဤေထာက္တည္ရာ ေလးမ်ဳိး
တို႔ကို ရအပ္ကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

"ျမတ္စြာဘုရား ဤအတိုင္းပင္ မွန္ပါေပ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား ဤအတိုင္းပင္ ဟုတ္ပါ ေပ၏၊ ဤသို႔ ရန္ကင္းေသာစိတ္ ေၾကာင့္ၾကကင္းေသာစိတ္
မညစ္ညဴးေသာစိတ္ စင္ၾကယ္ေသာစိတ္ ရွိ ေသာ ထိုအရိယာ တပည့္အား
ယခုဘဝ၌ပင္ ေထာက္တည္ရာ ေလးမ်ဳိး
တို႔ကို ရအပ္ပါကုန္၏။ တမလြန္
ေလာကသည္ အကယ္၍ ရိွအံ့၊ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံတို႔၏ အက်ိဳးဆက္
အက်ိဳးရင္းသည္ အကယ္၍ ရိွအံ့ ၊ ထိုသို႔
ရိွခဲ့ေသာ္ ငါသည္ ကိုယ္ခႏၶာပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ေကာင္းေသာ
လားရာ ျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ ရလိမ့္မည္ဟူေသာ သက္သာရာကို ရေလ၏၊
ဤသည္ကား ထိုအရိယာတပည့္အား ရအပ္ ေသာ ပဌမေထာက္တည္ရာေပတည္း။

"တမလြန္ ေလာကသည္ အကယ္၍ မရွိအံ့ ၊ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံတို႔၏
အက်ဳိးဆက္ အက်ဳိးရင္းသည္ အကယ္၍ မရိွအံ့၊ထိုသို႔ မရိွခဲ့ေသာ္ ငါသည္ ယခုဘဝ၌ပင္ ရန္မရိွေသာ ေၾကာင့္ၾကမရိွ
ေသာ ဆင္းရဲမရွိေသာ ခ်မ္းသာျခင္းရိွေသာ မိမိကိုယ္ကို ေဆာင္ရ၏ဟူေသာ
ေထာက္တည္ရာကို ရေလ၏။ဤသည္ကား
ထိုအရိယာ တပည့္အား ရအပ္ေသာ
ဒုတိယ ေထာက္တည္ရာေပတည္း။

"မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့လွ်င္ ျပဳသည္မည္အံ့ ၊ ငါသည္တစ္စံုတစ္ခုေသာ
မေကာင္းမႈကို အားမထုတ္ခဲ့ ၊
(မေကာင္းမႈ) မျပဳေသာ ငါ့အားအကုသိုလ္
ကံသည္ အဘယ္မွာ ဆင္းရဲကို ေတြ႔ထိႏိုင္ ေစအံ့နည္းဟူေသာ
ေထာက္တည္ရာကို ရေလ၏။ ဤသည္ကား ထိုအရိယာ တပည့္အား ရအပ္ေသာ တတိယေထာက္တည္ရာ
ေပတည္း။

မေကာင္းမႈ ျပဳေသာ္လည္း ျပဳသည္မမည္အံ့၊ထို
သူျပဳသည္ မမည္ေသာ္ ငါသည္
(မေကာင္းမႈကို မျပဳျခင္း၊ ျပဳသည္မမည္
ျခင္းဟူေသာ)ႏွစ္ပါးစံုျဖင့္သာလွ်င္
စင္ၾကယ္ေသာ မိမိကိုယ္ကို
႐ႈျမင္ရေပ၏ဟူေသာ ေထာက္တည္ရာကို
ရေလ၏။ ဤသည္ကား ထိုအရိယာ
တပည့္အား ရအပ္ေသာ စတုတၳ ေထာက္တည္ရာေပတည္း။

"အရွင္ဘုရား ဤသို႔ရန္ကင္းေသာစိတ္ ေၾကာင့္ၾကကင္းေသာစိတ္
မညစ္ညဴးေသာစိတ္ စင္ၾကယ္ေသာစိတ္
ရွိေသာ ထိုအရိယာတပည့္အား
ယခုဘဝ၌ပင္ ဤေထာက္တည္ရာ
ေလးမ်ဳိးတို႔ကို ရအပ္ပါကုန္၏။

"အရွင္ဘုရား (တရားေတာ္သည္) အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရိွပါေပ၏။
အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို
ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါကုန္၏၊
တရားေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါကုန္၏၊
သံဃာေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္
အကြၽႏု္ပ္တို႔ကို ယေန႔မွစ၍
အသက္ထက္ဆံုး (ရတနာသုံး
းပါးကို) ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာတို႔ဟု မွတ္ေတာ္မူပါ"
ဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။

ပၪၥမသုတ္။

Prem Adhikari

ျမတ္ဗုဒၶစာေပ blogger စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။